אַ פֿאָטער איז אַרײַן אין תּלמוד־תּורה, געפֿינט ער ווי דער מלמד לערנט אײַן זײַנע בנים קדיש זאָגן, דערלאַנגט ער — אַ דערשטוינטער — אַ פֿרעג: וואָס איז דאָס? וואָס עפּעס קדיש, דערווײַל בין איך דאָך נאָך נישט געשטאָרבן!
— ס’מאַכט ניט, זאָל אײַך דאָס ניט אַרן, — האָט דער מלמד זיך אָפּגערופֿן, — וואָרעם ביז וואַנען אײַערע קינדער וועלן קענען זאָגן גוט קדיש, וועט איר נאָך אויסלעבן אײַערע הונדערט־און־צוואַנציק יאָר.
מיסטער וויצל: וואָס פֿאַר אַ סאָרט וויץ געפֿעלט אײַך צום בעסטן?
מיסטער שפּיצל: אַ שליוואָוויץ.
אַ פּרעזידענט פֿון אַ ניו־יאָרקער שיל, זוכנדיק אין ספֿרים־אַלמער, רעדט צו זיך אַליין:
— ערשט געקויפֿט אַ „סעט‟ חומשים און שוין איז פֿאַרלוירן געגאַנגען דער זעקסטער חומש… אַוודאי דעם שמשׂעס אַרבעט!
אַ מחבר איז געקומען צו אַן עושר, ער זאָל בײַ אים קויפֿן זײַן בוך.
— ווי קום איך דערצו? — פֿרעגט דער עושר.
— איך האָב געהערט, אַז איר קויפֿט גנבֿות, דאַרפֿט איר דאָך זײַן אַ בעלן אויף מײַן ספֿר אויך. ס׳איז אָסור מײַנס.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.