Our Favorite Heirlooms

מײַן באַליבטסטע ירושה־זאַך: אַ צונויפֿגעשטוקעוועט בילד

Favorite Heirloom: Composite Photo of My Mother's Family

פֿון דוד מינק

  • Print
  • Share Share
David Mink

SCROLL DOWN FOR ENGLISH

מיט עטלעכע חדשים צוריק האָבן מיר געבעטן אונדזערע לייענער — סײַ פֿונעם ייִדישן פֿאָרווערטס, סײַ פֿונעם ענגלישן — איר זאָלט אונדז צושיקן אַ פֿאָטאָגראַפֿיע און באַשרײַבונג פֿון אײַער באַליבטסטער ירושה־זאַך. דער אָפּרוף איז געווען אַן ענטוזיאַסטישער. אָנהייבנדיק די ערשטע וואָך אין מײַ, דעם חודש געווידמעט דער ייִדישער אַמעריקאַנער קולטור־ירושה, שטעלן מיר יעדן טאָג אַרויף איינע פֿון די ירושה־מעשׂיות.

דורך די אַלע חפֿצים וועט איר זיך אַ ביסל דערוויסן וועגן די אינטערעסאַנטע משפּחה־געשיכטעס פֿון אונדזערע לייענער, און במילא זיך באַקענען מיט געוויסע אַספּעקטן פֿון דער ייִדישער קולטור־געשיכטע פֿון אַ מער פּערזענלעכן קוקווינקל.

אַ צונויפֿגעשטוקעוועט בילד

פֿון דוד מינק

די־אָ צוויי בילדער זענען פֿון מײַן מאַמע, סילוויע פּסעני, אין 1918, ווען זי איז געווען זעקס יאָר אַלט. אויף איין בילד שטייט זי מיט איר מאַמען (מײַן באָבען), דאָרע, און אויפֿן צווייטן — מיט איר טאַטן (מײַן זיידן), יעקבֿ.

פֿאַר וואָס געפֿינען זיי זיך נישט אַלע אין איין בילד? ווײַל סילוויע און דאָרע זענען נאָך געווען אין שעדליץ, פּוילן, בעת יעקבֿ איז שוין געהאַט אַוועקגעפֿאָרן קיין אַמעריקע מיט פֿינף יאָר פֿריִער. כּדי צו שאַפֿן אַ געפֿיל פֿון משפּחהדיקייט, נישט געקוקט אויף דער פֿיזישער דיסטאַנץ צווישן זיי, האָט מען צונויפֿגעשטוקעוועט צוויי באַזונדערע בילדער. אינעם בילד פֿון מײַן מאַמען מיט מײַן זיידן, איז די האַנט אויף איר אַקסל אין דער אמתן געווען דער באָבעס האַנט.

די משפּחה איז נישט פֿאַראייניקט געוואָרן ביז אָקטאָבער 1920, זיבן און אַ האַלב יאָר נאָך דעם וואָס זיי האָבן זיך געהאַט צעשיידט. די באָבע און די מאַמע האָבן איבערגעלעבט אַ סך יסורים במשך פֿון דער ערשטער וועלט־מלחמה און דער סאָוועטיש־פּוילישער מלחמה פֿון 1920, ביז זיי זענען, סוף־כּל־סוף, אָנגעקומען קיין אַמעריקע און זיך פֿאַראייניקט מיט מײַן זיידן.


By reading about these family treasures, you will discover some of the fascinating family histories of our readers, as well as their Jewish cultural context from a personal perspective.

If you can read some Yiddish, try reading the Yiddish passage above, which comes with a special feature: every time you click on a word, the English translation appears!


Composite Photo of My Mother’s Family

by David Mink

These two pictures are of my mother, Sylvia Pseny, in 1918 at age 6, with her mother, Dora, and her father, Jacob.

Why aren’t they all in one photo? Sylvia and Dora were still in Siedlce (Shedlits, in Yiddish), Poland, while Jacob had left for America five years earlier. So in order to portray a semblance of family unity despite the physical distance between them, they created this composite. In the picture of my mother with my grandfather, the hand you see on my mother’s shoulder is actually that of my grandmother.

The family was not united until October 1920, 7- 1/2 years after they were separated. Mother and daughter managed to survive the ravages of World War I and the Russian-Polish War of 1920 before they finally made it to America and reunited with my grandfather.