Vayter
January 10, 2013, 12:00pm

די צוויי סובסטאַנטיוון “עלטער”

שפּראַך-פֿראַגן

  • Print
  • Share Share

דאָס וואָרט „עלטער” רופֿט צו מאָל אַרויס אַ פּלאָנטער, ווײַל ייִדיש האָט, אין דער אמתן, צוויי „עלטערס”, וואָס באַטײַטן פֿאַרשיידענע זאַכן.

איין וואָרט — „דער עלטער” — ווערט גענוצט ווען די רייד גייט וועגן דעם ווי אַלט עמעצער איז:

„זייערע זין זײַנען געווען פֿון איין עלטער.”

„זייערע זין זײַנען געווען פֿון איין עלטער.”

„שרײַבן לידער האָט ער אָנגעהויבן זייער פֿרי, אין דעם עלטער פֿון צוועלף יאָר.”

„איך האָב שוין דערגרייכט דעם עלטער, ווען מע קאָן פּענסיאָנירט ווערן.”

אַן אַנדער וואָרט — „די עלטער” — מיינט די עלטערע יאָרן:

„די עלטער לאָזט זיך פֿילן, כאָטש מײַן קרעדאָ איז אַזאַ: אַלט זאָל מען ווערן, אָבער ניט זײַן.”

„אויף דער עלטער האָט זיך אין אים אַנטפּלעקט אַ נײַער טאַלאַנט — ער האָט אָנגעהויבן מאָלן, און דווקא ניט שלעכט.”

„צו וואָס מע איז געוווינט אין דער יוגנט, אַזוי טוט מען אויף דער עלטער.”

אַגבֿ, די ערשטע דערציילונג פֿון יצחק באַשעוויס-זינגערן האָט גע­הייסן „אויף דער עלטער”. זי איז אַרויס אין יאָר 1925 אין דעם וואַרשעווער וואָכנבלאַט „ליטע­ראַרישע בלעטער”.


Back to ווײַטער