רייזע טורנער


עדיטאָריאַל

ליטעראַטור

מענטשן און געשעענישן

געשיכטע

פּובליציסטיק

ישׂראל, מיטל־מיזרח

אַנטיסעמיטיזם

ייִדיש־וועלט

קונסט און קולטור

רוחניות

קהילה

אין אָנדענק

טשיקאַוועסן

100 יאָר איבערזעצונגען פֿון „טבֿיה דער מילכיקער‟ אויף העברעיִש

פֿון רייזע טורנער

100 יאָר איבערזעצונגען פֿון „טבֿיה דער מילכיקער‟ אויף העברעיִש
אַ קוק אויף פֿיר העברעיִשע איבערזעצונגען פֿון די טבֿיה־מעשׂיות און ווי די איבערזעצער האָבן געפּרוּווט איבערגעבן דעם ייִדישן חן פֿונעם אָריגינאַל.Read More


סימאָן װירשוב, אַ טאָכטער פֿון דער רעזיסטאַנץ

פֿון רייזע טורנער

סימאָן װירשוב, אַ טאָכטער פֿון דער רעזיסטאַנץ
די געשיכטע פֿון אַ מוטיקער משפּחה פֿאַר און בשעת דער מחלמה און וואָס מע האָט געמוזט באַהאַלטן, אויך נאָך דער מלחמה.Read More


„איך בין קודם־כּל אַ פֿראַנצויזקע‟

פֿון רייזע טורנער

„איך בין קודם־כּל אַ פֿראַנצויזקע‟
די פּאַריזערין אסתּר גאַרבאָווניק, וואָס האָט לעצטנס זיך אומגעקערט צו אירע ייִדישע וואָרצלען, דערציילט וועגן איר שווער לעבן בשעת דער מלחמה.Read More


מיידלעך אין ירושלים שפּילן אויס שלום־עליכם אויף ייִדיש

פֿון רײזע טורנער

מיידלעך אין ירושלים שפּילן אויס שלום־עליכם אויף ייִדיש
ס׳איז אַלץ טייל פֿון אַ גוט־אָרגאַניזירטער 4־יאָריקער ייִדיש־פּראָגראַם אין דער פּלך־שול, אַ מאָדערן־אָרטאָדאָקסישע גימנאַזיע פֿאַר מיידלעך אין דער געגנט באַקאַ.Read More


פּאָעזיע

פֿון רײזע טורנער










אָט בין איך אַ בת־מלכּה מיט דיקע שוואַרצע לאָקן
די מאַמע האָט דאָך, אָבער, פֿאַרגעסן ווי צו שפּילן:
„באַגנוגן זיך, דו שוטהטע, מיט דײַנע האָר די ברוינע!‟
די שוועסטער האָט רחמנות — הייצט אָן איר אַלטע פּלויקע
דערצו נעמט זי פֿון ערגעץ אַ פֿאַרבל פֿאַרן שמינקען.

מיט יאָרן שפּעטער, טענהט די דאָקטאָרשע, אַ קפּדן,
אַז „באָדן זיך אין אָוונט — פֿון היסטעריע אַ סימן‟!
נאָר באָדן זיך אין אָזערע, בײַ נאַכט, איך און שושנה
מיר הייבן אויף די אויגן אַזש צו דער שטערן־בינע
עס שפּיגלען אָפּ די פֿאַלבן פֿון הויט אירער די שטראַלן.

זי פֿאָרט אַוועק שוין ווידער, די באַן פֿאָרט אָפּ פֿון האַרלעם
איר דלאָניע ווערט אַ הילע פֿאַרן קיניגל, מײַן האַרצן
און איך האָב מורא טאָמער פֿאָרט מײַן האַרץ מיט אויף דער רײַזע
נאָר איצט פֿאַרשטיי איך ענדלעך דעם בענקענישס אַ לערע,
אַז יעדער איינער וווינט דאָך אין זעלבן הויז צוזאַמען —

פּאָעזיע
געבויט פֿון האָר און הויט און בלוט
די ערד, דער גוף, דאָס וואָרט.Read More