Oyneg Shabes

אַ קיצל צום לאַכן

Tickle My Toes

  • Print
  • Share Share

„פּליין‟־ייִדיש

רעדאַקטאָר: אײַער אַרטיקל טויג ניט. דער פּראָסטער מענטש וועט אים ניט קענען פֿאַרשטיין.

שרײַבער: וואָס פֿאַרשטייט איר דאָ ניט?


אַ חזן צי אַ שוחט?

שמשׂ: אונדזער נײַער חזן האָט זיך קיין שחיטה ניט געלערנט, פֿון דעסטוועגן קוילעט ער.

גבאי: וואָס זשע קוילעט ער?

שמשׂ: ער קוילעט אַוועק זײַן יעדן דאַווענען.


אַ געראָטענע לעקציע

לעקטאָר: איר זײַט נעכטן געווען בײַ מײַן לעקציע, האָב איך געזען. ווי איז זי אײַך געפֿעלן?

באַזוכער: יאָ, אָבער לעבן מיר זײַנען געזעסן צוויי פֿרויען, וואָס האָבן געהאַלטן אין איין ריידן, און מיך ניט געלאָזט אַן אויג צומאַכן.


צעבראָכענע כּלים

בעל־הביתטע: די כּלים, וואָס איר צעברעכט אין קיך, באַטרעפֿן מער וויפֿל אײַער געהאַלט איז.

דינסט: טאָ העכערט מײַן געהאַלט.


האָפֿענונג

שפּײַזקרעמער: ווען קען איך האָפֿן צו באַקומען דעם חובֿ, וואס איר קומט מיר?

קונה: שטענדיק.


דאָס לעצטע וואָרט

מיסטער גרין: ווען איר קריגט זיך מיט אײַער ווײַב, האָט זי דאָס לעצטע וואָרט?

מיסטער געל: ניין, זי האָט די לעצטע צוויי טויזנט ווערטער.