אַ מאָל איז געווען אַ ייִד,
האָט ער געהאַט אַ הינטל,
האָט עס געהאַווקעט, געהאַווקעט,
ווען נאָר ס’האָט געבלאָזן אַ ווינטל.
„שווײַג שטיל!‟ האָט דער ייִד געשריגן,
„אויב דו ווערסט נישט באַלד אַנטשוויגן,
זאָג איך דיר צו, בנאמנות,
טיף אין דר’ערד וועסטו ליגן!‟
דעם ייִד איז אָבער ניט געווען באַקאַנט
אַ פֿאַקט, וואָס איז אינטערעסאַנט:
אַז זײַן האַווקנדיק הינטל
איז געווען נעבעך טויב ווי די וואַנט.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.