אַ שווער האָט אַ מאָל באַגעגנט אום שבת אין גאַס זײַן איידעם, רייכערנדיק אַ פּאַפּיראָס, פֿרעגט ער אים:
— האָסט פֿאַרגעסן, אַז שבת טאָר מען ניט רייכערן?
— ניין.
— האָסט פֿאַרגעסן, אַז הײַנט איז שבת?
— ווער ווייסט דען דאָס ניט?
— וואָס דען האָסטו פֿאַרגעסן?
— איך האָב פֿאַרגעסן, אַז איך בין אַ ייִד.
אַ רבֿ האָט אַ מאָל שבת געהאַט אַ דרוש און דערקלערט דעם דין, אַז אַ שוטה וואָס ווייסט, אַז ער איז אַ שוטה, איז ניט קיין שוטה.
רופֿט זיך אָפּ איינער:
— רבי! איך ווייס, אַז איך בין אַ שוטה.
— ביסטו נישט קיין שוטה.
— אויב אַזוי, וועל איך רופֿן צום בית־דין אַלע וואָס רופֿן מיך שוטה.
— אויב ווידער אַזוי, — ענטפֿערט אים דער רבֿ, — ביסטו טאַקע אַ שוטה.
— פֿאַר וואָס דאַרף אַ חתונה־געהאַטער, לויטן ייִדישן דין, דאָס ערשטע יאָר נאָך דער חתונה ניט גיין אויף דער מלחמה?
— ווײַל אויף צוויי מלחמות מיט אַ מאָל גייט מען ניט.
The Yiddish Daily Forward welcomes reader comments in order to promote thoughtful discussion on issues of importance to the Jewish community. In the interest of maintaining a civil forum, The Yiddish Daily Forwardrequires that all commenters be appropriately respectful toward our writers, other commenters and the subjects of the articles. Vigorous debate and reasoned critique are welcome; name-calling and personal invective are not. While we generally do not seek to edit or actively moderate comments, our spam filter prevents most links and certain key words from being posted and The Yiddish Daily Forward reserves the right to remove comments for any reason.