שלמה גילבערט (1885־1942) — שרײַבער
זאַלקינד־זלמן שניאור (1887־1959) — העבעריִש־ייִדישער שרײַבער
אײַזיק זאַרעצקי (1891־1956) — פֿילאָלאָג;
משה סטאַווסקי (1883־1964) — ייִדיש־העברעיִשער שריפֿטשטעלער;
כאַווער־פּאַווער [גרשון אײַנבינדער] (1900־1964) — שרײַבער און דראַמאַטורג פֿאַר קינדער.
ד״ר ישׂראל צינבערג (1873־1939) — היסטאָריקער
ישׂשׂכר־בער ריבאַק (1897־1935) — מאָלער
ד״ר צמח שאַבאַד (1964־1935) — געזעלשאַפֿטלעכער טוער, זשורנאַליסט
מנחם באָריישאָ (1888־1949) — פּאָעט
משה גנעסין (1883־1957) — קאָמפּאָזיטאָר
נאָטע לוריע (1906־1987) — פּראָזאַיִקער
יוסף רומשינסקי (1881־1956) — קאָמפּאָזיטאָר, דיריגענט
מענדעלע מוכר־ספֿרים (שלום־יעקבֿ אַבראַמאָוויטש) 1837־1917 — דער „זיידע‟ פֿון דער ליטעראַטור אויף ייִדיש
אַ סאָוועטישער ייִדישער פּאָעט
נתן זאַבאַרע, נאָוועליסט, און פֿישל בימקאָ, דראַמאַטורג
שרײַבער פֿון ראָמאַנען און דערציילונגען
זעט אונדזער קורצן פֿילם וועגן דעם פּאָפּולערן פּאָעט מאַני לייב
קאָמפּאָזיטאָר פֿאַר 42 ייִדישע פּיעסעס
דער גרויסער פּאָעט, פּרץ מאַרקיש.
שמואל האַלקין (1897־1960) — פּאָעט און דראַמאַטורג
ה. לייוויק (לייוויק האַלפּערין, 1888־1962) — פּאָעט און דראַמאַטורג
ישׂראל־יהושע זינגער (1893־1944) — פּראָזאַיִקער
דער מחבר פֿון „אויפֿן פּריפּעטשיק‟ האָט נישט געוואָלט פּובליקירן זײַנע לידער, אָבער צום גליק, האָט שלום־עליכם עס געפּועלט בײַ אים.
עמנואל רינגלבלום — היסטאָריקער און קעמפֿער אין וואַרשעווער געטאָ
מאַקס עריק, איזי כאַריק און עזרא פֿינענבערג — דרײַ סאָוועטיש־ייִדישע שרײַבער, וואָס זענען פֿאַר דער צײַט פֿאַרשניטן געוואָרן.