Oyneg Shabes
August 1, 2013, 5:01pm

וויצן פֿון דאַנען און פֿון דאָרטן

Jokes From Here and There

  • Print
  • Share Share

מיטן אײניקל איז ער שױן זיכער

צװײ אַלטע פֿרומע חסידים האָבן זיך געטראָפֿן בײַ זײער רבי. נאָך דעם װי זײ האָבן זיך אָפּגעגעבן שלום, צערעדט מען זיך און מען שמועסט, װאָס מען טוט און װי סע האַלט מיט פּרנסה, און װאָס סע הערט זיך מיט דער משפּחה. אַז מ’האָט שױן גוט אָפּגערעדט, גיט צום סוף אײנער אַ פֿרעג: „נו, און װי האַלט עס בײַ דיר מיט ייִדישקײט?‟

זאָגט דער אַנדערער, אַז פֿאַר זיך מיט זײַן אײניקל איז ער שױן, ברוך־השם, פֿאַרזאָרגט און זיכער.

„דהײַנו?‟ פֿרעגט אים דער ערשטער, „װאָס מײנסטו?‟

„איך װעל דיר זאָגן‟, ענטפֿערט דער אַנדערער, „מיט מיר בין איך שױן זיכער, אַז איך װעל שױן נישט קאַליע װערן. מיט מײַן אײניקל בין איך שױן אױך זיכער, אַז ער װעט אױסװאַקסן אַ גױ גמור. נאָר מיט מײַן זון װײס איך נאָך נישט, װי אַזױ ער וועט פֿאַרענדיקן‟.

אַ בריוועלע דער מאַמען

אַ סאָלדאַט האָט געשריבן אַ בריוו צו זײַן מאַמען. „טײַערע מאַמע, פֿאַר מיר פֿאַלן באָמבעס; איבער מיר שיסט מען ראַקעטן; הינטער מיר שיסט מען קוילן; איך האָב נישט קיין צײַט ווײַטער צו שרײַבן. דײַן געטרײַער זון.‟

זײַן מאַמע האָט באַלד געענטפֿערט: „מײַן טײַערער זון, מיש זיך נישט!‟

צרות אין גן־עדן

איין נאַכט, איז חווה געווען אַליין, וואַרטנדיק אויף אָדם־הראשון. נאָך אַ ביסל צײַט האָט זי זיך אָנגעהויבן צו זאָרגן. „צי קען זײַן, אַז ער איז מיט אַן אַנדער פֿרוי?‟ האָט זי זיך געוווּנדערט. „ניין, ס‘איז נישט מעגלעך; איך בין די איינציקע פֿרוי אויף דער וועלט‟.

אָדם איז צום סוף אַהיימגעקומען און חווה האָט געמאַכט דעם אָנשטעל, אַז זי שלאָפֿט. ווען זי איז געווען זיכער, אַז אָדם שלאָפֿט, איז זי צוגעגאַנגען צו אים און געציילט זײַנע ריפּן.


Back to עונג־שבת